Dag 103 t/m 106, Cebu city, Het einde van de reis met broer en zus nadert

Het einde van de gezamenlijke reis komt steeds dichterbij en het is best snel gegaan. Je leeft er een jaar lang naar toe en dan is het in een flits voorbij. De laatste dag op panglao is aangebroken. We reizen terug naar cebu, dit keer met Ocean jet. Nooit doen kies altijd voor supercat want deze is veel fijner om mee te reizen. In cebu vinden we een leuk aparthotel en we gaan nog even shoppen in het super grote winkelcentrum ayala. In totaal bezoeken 80.000 mensen per dag dit centrum dus aardig groot. Het is de laatste avond en we besluiten dus samen lekker te eten en even onder het genot van een heerlijk flesje wij ( sponsored by Gino) te kletsen over de reis etc. Gino en Chantal vertrekken morgen en Zita over een week. Het gaat nu echt fucking snel en ik vind het super jammer dat ze niet zo lang blijven als gepland. Gino en Zita zijn het reizen moe en vinden het allemaal wat lang duren. 2 a 3 maandjes is voor hun lang zat. Ik kan dit gevoel totaal niet begrijpen, maar respecteer hun keuze natuurlijk wel. Ik zelf zou het liefst jaren blijven reizen en genieten. Vooral omdat we nu al meerdere keren ervaren hebben hoe kort het leven kan zijn. Maar goed het is zoals het is en we hebben een super mooie tijd samen gehad. Romaine zou zingen, Laat het los, laat het gaan ..... blablabla.

Dan is het zover. Het is ochtend en Gino vertrekt om 9.30 uur. We ontbijten nog even samen en dan komt dat kut moment dat je afscheid moet nemen van elkaar. Kijk wij weten echt nog niet hoe we weg zullen blijven en dus ook niet voor hoe lang we elkaar niet gaan zien. Dit is een heel vreemd gevoel en daar wordt je behoorlijk emotioneel van. Een knuffel, een paar woorden en hij vertrekt in de taxi. De kids vinden het ook niet leuk en de traantjes lopen over de wangen. Ik heb er ook erg veel moeite mee maar troost mijzelf met de gedachte aan de mooie momenten samen. We appen nog wat met elkaar voordat hij het vliegtuig in stapt en Gino had het er ook niet makkelijk mee. Bedankt Gino en Chantal voor de leuke tijd samen !

Zo nu kunnen we nog een weekje met Zita, Niek en Kajo gaan genieten. We zwemmen lekker wat en genieten van de jacuzzi. Tussendoor zoeken we naar een bestemming om morgen heen te vertrekken. Een mooi eiland waar we een weekje kunnen vertoeven. Op een of andere manier vinden we geen vrije en betaalbare plekken. We zoeken tot 02.00 uur snachts en besluiten morgen vroeg de knoop door te hakken. De laatste week moet perfect zijn. 

Smorgens wordt ik wakker en ontvang ik een sms van Zita. Died ben je wakker. Ja wil je gaan ontbijten vraag ik. Nou zegt Zita, wij moeten ook naar huis. Niek zijn oom is overleden en Niek wil direct naar huis. Wow das even een shock , maar ik kan Niek z'n gevoel begrijpen want we hebben deze situatie zelf ook al 2 x eerder meegemaakt. Je moet dan gewoon je gevoel volgen en doen wat volgens jou het beste is. Onze condoleances naar de hele familie. 

Nu gaat het dus nog sneller. Zita en Niek kunnen een vlucht boeken voor de dag erna dus dit wordt onze laatste dag samen. Wat kan het leven toch gek gaan. Morgen dus alweer afscheid nemen. We maken er nog een gezellige dag van samen en sluiten deze af met een lekker diner en daarna wat heerlijke drankjes op onze kamer. We kletsen nog tot 3.00 uur s'nachts maar dan is iedereen kapot en gaan we naar bed. We begrijpen Niek zeker maar vinden het ook erg jammer dat we nu de reis niet fatsoenlijk kunnen afsluiten. Het zal wel een rede hebben. Laat het los, laat het gaan (melodie let it go van frozen), ja romaine ik weet het.

Smorgens staan we op en ontbijten we samen. Zita vliegt pas om 19.05 dus we hebben nog tijd zat. De kids spelen nog heerlijk met Kajo. Kajo is in die 3 maanden echt veranderd en heel zelfstandig geworden. De kids genieten erg van het samen zijn. Om 14.00 uur lopen Niek en ik een lunch halen die we op de kamer willen eten. Zo kan Kajo nog even dutten en ziet alles inpakken. Tijdens het eten kijkt Zita nog een keer op haar tickets en ziet dat ze niet om 19.05 vliegen maar om 17.05. Het is 15.30 uur dus de stress slaat toe. Snel wordt alles gepakt en racen we naar onder om een taxi te halen. De 3 minuten die we op de taxi wachten gebruiken we om afscheid te nemen maar dit gaat nu wel erg snel en hectisch en de kids beginnen te huilen. Zita en main ook nog en Niek en ik weten het nog net droog te houden. Dit is geen fijn afscheid nemen zo . De taxi is er en wordt ingeladen en voor we het weten zitten ze er in en rijden ze naar het vliegveld. Hopelijk halen ze het.

1,5 uur later appt Zita dat ze haar niet hebben laten inchecken. Ze waren er om 16.15 maar de checkin was al 5 min gesloten . Het vliegruig vertrekt pas om 17.05 en ze hadden dit makkelijk kunnen halen maar het stugge personeel van de Filipijnen toont 0,0 empathie. Niek en ziet proberen er alles aan te doen maar nee het is definitief. Dus guess who's back. Ziet en Niek komen weer aan in ons hotel en we genieten nog maar een keer van een drankje. Natuurlijk bellen ze Emirates op om te vragen waarom ze niet doorgelaten werden en nu een boete moesten betalen voor no show up. Uiteindelijk na heel veel telefoontjes en doorzetten krijgen ziet en Niek voor elkaar dat ze de boete niet hoeven te betalen maar gelukkig alleen de wijzigingskosten. 

Wij hebben inmiddels besloten ook de Filipijnen te verlaten en hebben de hele avond overlegd  waar we heen willen gaan. We willen nu gewoon twee weken even relaxt op een strand doorbrengen om te rust te komen van al het reizen de laatste 8 weken. De kids zijn moe en we merken zelf ook energie te verliezen. Het liefst gaan we eerst naar Sulawesi maar de vliegtickets zijn erg duur en het eiland is erg groot wat ook weer veel reizen betekent. We besluiten goedkope vliegtickets naar Singapore te boeken en vanuit daar kunnen we overal goedkoop naar andere landen in azie vliegen. De tickets met air Asia kosten pp €30 dus nog goedkoper dan een enkeltje Amsterdam met de trein. We boeken de tickets ook voor morgen zodat we samen met Zita naar het vliegveld kunnen gaan, komt ze ten minste zeker op tijd hahahaha.

Onze zoektocht naar onze volgende bestemming gaat nog door tot laat savonds en dan ineens vinden we goedkope tickets naar Bali. Even twijfelen we want we zijn hier al een paar keer geweest en we willen liever nieuwe plekken zien maar we weten zeker dat we op Bali en omliggende eilanden twee weken goedkoop  kunnen relaxen en besluiten dus de tickets a €45 pp te boeken. Dus van de Filipijnen maar Singapore end aan 5 dagen later naar Bali voor nog geen €100 pp. We zijn echt toe aan even rust in de tent en dus is dit voor nu de juiste keuze. Na Bali zullen we naar de Molukken gaan en de kids onze roots laten zien. Daarna is Australië aan de beurt waar we opgevangen gaan worden door de familie van Claudio. Zij willen ons graag een en ander van Australië laten zien zoals Claudio en zijn broers dat ook met hun kinderen in Nederland hebben gedaan. Erg leuk vooruitzicht dus maar nu maar eens eerst genieten in Singapore. 

Ochtends worden we wakker en ontbijten voor de laatste keer samen met ziet en Niek en Kajo. Om 12.30 uur checken we uit en rijden we extra vroeg naar het vliegveld zodat we deze keer zeker niet het vliegtuig te missen. Het afscheid op het vliegveld is weer moeilijk en ik merk aan Kajo dat hij het voelt want hij wil de hele tijd bij mij zijn. Het is erg lastig omdat je weet dat je elkaar een hele tijd niet gaat zien en voor de kids gaat het afscheid nemen weer gepaard met tranen. Het was echt heerlijk met Gino, Chantal , Zita , Niek en Kajo deze reis te hebben mogen maken maar we staan er weer alleen voor en we gaan er alles aan doen om de reis van ons leven te maken. We love you all en tot .....?