Dag 117, Sanur , Bali

13 maart 2017 - Bali, Indonesië

Dag 117 13 maart
Vandaag eerst lekker ontbeten en dan worden we om 10.00 uur opgehaald en naar de boot gebracht. We hebben een bootticket geboekt bij Rocky fastcruises uit bali. De service is super en de boot is goed onderhouden en heeft reddingsvesten aan boord. De kids zitten aan de open ramen zodat ze het opspattend water kunnen voelen met hun armen. Jessa vind het geweldig. Wanneer we aankomen op het strand in Kuta worden de slippers weer op het strand gegooid en onze backpacks weer aan land gebracht. Even  15 minuten met een minivan en we zijn bij ons hotel Puri Gopa in Sanur. We worden eerst naar onze kamers gebracht en de kids duiken gelijk het zwembad in. Ik ga even de buurt verkennen met romaine en wanneer we terug komen staat Richard er. We kletsen snel even wat bij en wat is de wereld toch klein. We hebben veen gemeenschappelijke kennissen en hij is helemaal verbaasd dat mijn vader John Taihuttu is, die voetballer met die lange haren, Winnetou toch. Ja hahahah ik moet lachen maar weet ook gelijk dat we op de goede plek zitten. Als je je gevoel volgt en gewoon mee gaat met je gevoel kom je steeds weer op de juiste plek op het juiste moment. We raken niet uitgekletst en vertellen hem dat we eventueel in Bali willen wonen. Hij zegt ons gelijk dat we gebruik kunnen maken van zijn kennis en netwerk wat het natuurlijk makkelijker maakt voor ons. Hij spreekt Nederlands en Indonesisch aangezien hij inmiddels 17 jaar op Bali woont. Hij weet een mooi huis te lease waar we kunnen gaan kijken en is voorzitter van de Nederlandse school op bali. Erg fijn voor de kids dus. We besluiten zaterdag te gaan kijken naar de school en het huis. Nu gaat het wel heel snel allemaal maar zo zie je wel dat alles mogelijk is. Voor de rest doen we rustig aan en eten we wat terwijl de kids genieten van het zwembad. 

Foto’s

1 Reactie

  1. Oma Leentj:
    19 maart 2017
    Wat fijn dat johny altijd in onze gedachte is.niet alleen in Nederland maaar ook in het verre land waar jullie nu zijn. Ja didi mam en pap zijn samen waken over jullie geloof maar dat ze alles in de picture houden en jullie van daarboven begeleiden.ja missen is altijd triest ,ja thats live ,staat ons allen te wachten zonder uitzondering niemand wordt vergeten gelukkig .we zien jullie voorlopig nog niet terug geniet verder v.d.reis liefs voor mijn schatjes hou ze goed in de gaten onze schoonheden! Tot de volgende keer .