Dag 13: Mae Nam, Silent beach treehouse

29 november 2016 - Koh Samui, Thailand

Romaine vertelt:

We hebben vandaag twee scooters gehuurd. We willen naar Lamai rijden om een guesthouse of iets te gaan boeken. We hebben nu tot de 4e hier gereserveerd, dus kijken of Lamai iets voor ons is.

We rijden deze keer niet over de ringweg van Koh Samui, want die is erg druk. Deze keer nemen we een binnendoorweg. Het klopt, de binnendoorweg is heerlijk rustig en heel mooi. Hier en daar zien we een buffel grazen, mannen die in een elektriciteitspaal klimmen om er nog een kabeltje bij te hangen, we zien hoe de mensen in the middle of nowhere wonen en werken. Echt prachtig, maar het is een bergweg. Bergje op en bergje af.

Tanken  Tanken

Eerst even tanken zodat we zeker niet zonder benzine komen te staan in de bergen. Ze tanken je hier overal de brommer vol met oude alcoholflessen die gevuld zijn met een liter benzine of zo.  Af en toe word het bergje een berg en moeten we heel steil omhoog. We komen net de berg op. Soms is het heel steil omlaag. Best spannend. Jessa vindt het helemaal geweldig, Juna vindt berg af spannend en Joli vindt het allemaal spannend. Die is een beetje zoals ik, want bij mij schieten gedachten door mijn hoofd: wat als de remmen het nu begeven of zitten de wielen wel goed vast. Daarna denk ik weer: man, maak jezelf niet gek. Kijk om je heen, geniet hiervan. Dat probeer ik dan ook te doen.Kids op berg Kids op berg Uitzicht berg scooter

Maar wat denk je: we rijden echt een hele steile berg af. Ipv gas geven moet ik vol de rem inknijpen. Ik denk wel zo'n 10 minuten (het leek een uur) lang. Onderaan de berg, het laatste stukje, doet mijn achterrem het niet meer. Ik voel het direct. Gelukkig heb ik nog een voorrem, maar die is niet echt geweldig.

Aan de kant van de weg is een houten hut waar een man boeken en drinken verkoopt. Hier stoppen we even, want ik durf zo niet verder. Wat als ik weer zo'n berg omlaag moet. Echt niet en Joli, die bij mij achterop zit (ookal zo'n heldin) ziet het ook niet zitten.

Eerst even wat drinken. Het is weer bloedheet en we zijn uitgedroogd. We kletsen wat met de eigenaar. Hij heeft hier een stuk grond, niet normaal zo groot. Super onderhouden allemaal. Hij woont hier met zijn vader. Die woont in een huis tegenover dat van hem. De eigenaar heeft op zijn stuk grond een bookstore, die tevens dient als tankstationtje en hij verbouwt papaya, bananen en durian. Hij heeft het hier goed voor elkaar, midden in de jungel.

Bookstore Bookstore

Genoeg gekletst, hoe verder met mijn scooter? We checken de rem en...huh??? Hij doet het weer. Didi denkt door het vele remmen, dat het overhit is geraakt. Nou, ik vertrouw het niet helemaal, maar we besluiten om toch verder te rijden. Gelukkig krijgen we geen steile bergen meer en zijn we na 10 minuten waar we moeten zijn, in Lamai.

Na een zoektocht van guesthouses belanden we bij Lamai Inn. Een midrange bungalowresort aan het strand en ze hebben zelf een zwembadje. Deze hebben we geboekt vanaf 4 december. Voor hoe lang? Geen idee.

We gaan nog even op het strand van Lamai liggen en springen dan weer op de scooter. Terug naar ons hutje in Mae Nam. Nu nemen we de ringweg. Liever iets drukker op de weg, dan dat we weer de steile bergen moeten trotseren, hihihi.

Terug bij ons hutje ( het viel reuze mee met de drukte op de weg) zijn we nog lekker de zee ingedoken. Daarna wat gaan eten en we 'moesten' tot 12 uur wakker blijven, hahaha, want Juna wilde graag met Hannah bellen. Hannah is vandaag 10 geworden.

Nou, Juna heeft dik een uur met Hannah gebeld. Ze moesten aardig wat bijkletsen.