Dag 149; Opgezwollen been

Lekker ontbeten en met het buikje vol breken we de tent af, pakken we alles in de auto in en nemen we afscheid van de buren. We rijden nog even naar de Lighthouse in port macquiarie want deze schijnt indrukwekkend te zijn. En ja het is een heel mooi uitzicht en was de 10 minuten omrijden zeker waard. Jessa dacht daar anders over want die bleef lekker in de auto zitten. 

Vervolgens rijden we naar southwest rocks en onderweg krijgt ik sttess meer last van mijn wond. Het is in de laatste 24 uur wat snel gegaan en mijn been begint op te zwellen. Na een paar uurtjes rijden toch maar even stoppen want het is bijna niet meer uit te houden. Even een ibu pakken en weer door rijden. We besluiten in southwest rocks maar even naar de doctor te gaan maar die is wegens pasen gesloten. Kloten dan nog maar een nachtje slapen en dus checken we in een huisje in zodat ik de wond even fatsoenlijk schoon kan maken en behandelen. 

Het is een Luxe huisje aan een meer en de kids vinden het heerlijk. De ibuprofen  werken goed voor mij dus het is ook zeker genieten voor mij. Heerlijk op onze veranda zitten en genieten van het uitzicht. En we hebben een eigen slaapkamer vanavond en dat is zeer welkom naar een tijdje samen met de kids in een tent. Kunnen we eindelijk weer eens fatsoenlijk hobbyen, hahaha. Lekker op tijd naar bed dus.