Dag 66 Phnom Penh to Saigon (vietnam)

Vandaag vroeg opgestaan want we vertrekken vandaag met de bus vanuit phnom penh cambodia naar Saigon ( ho chi minh) Vietnam. De busrit zal ongeveer 6,5 uur duren dus een lange rit. Onderweg kom je door mooie authentieke dorpen waar de tijd lijk stil te hebben gestaan en er veel drukte is op straat.

Het is een erg vlak landschap met weinig bezienswaardigheden behalve de koeien etc die in de voortuin staan van de kleine huisjes. Je ziet dat er toch nog wel veel armoede is in cambodia. De kids zijn erg moe van de laatste dagen en vallen al snel in slaap in de bus en worden pas wakker aan de Vietnamese grens. Hier moeten we uit de bus met z'n alle en alle bagage want die moet in een verlaten en bijna uit elkaar vallende terminal gescand worden. Dus alle bagage, behalve de handbagage die in de bus mag blijven, moet door de scanner. De bus wordt niet gecontroleerd dus echt een waterdichte beveiliging, hahaha. Maar goed even de bagage op de band wij door de niet werkende poortjes een stempel in het paspoort en we zijn in Vietnam. We nemen trouwens eerst nog een lunch op niemandsland tussen cambodia en vietnam om vervolgens onze busreis naar Saigon te vervolgen. Wanneer je in de voorstad van Saigon aankomt merk je al direct dat het een grote stad is en dat e naast de 12 miljoen inwoners er ook ongeveer 12 miljoen scooters rijden. Wat een drukte en mensen massa. We worden eruit gezet bij een busterminal waar we verder moeten met een taxi. Het is een vijf persoons taxi maar de driver zegt 7 no problem. dit betekent dus 7 plus hemzelf is 8 personen in een vijfpersoonswagen met al onze bagage. Juna voor bij mij op de schoot, achter ons Romaine en Joli op haar schoot, Gino en Chantal en Jessa achterin op de koffers in de kofferbak.

Aangekomen bij het galaxy guesthouse de koffers de kamers op en snel wat lunchen. De lunch kost ons 7 ton (omgerekend €28) dus gelijk een stukje armer.

Savonds wandelen we een lekker stuk door de stad en dan merk je pas echt hoe druk het is als je de straat overal moet oversteken. Er is maar een methode en dat is beginnen te lopen en niet meer stoppen. Brommers etc rijden vanzelf om je heen. Heel leuk spel en spannend voor de kids. We komen uiteindelijk terecht bij de walking street waar geen auto's en motors mogen rijden. Heerlijk rustig dus. Hier drinken we koffie in een waanzinnig tof concept.

Een oud appartementen complex dat omgebouwd is tot allemaal kleine koffie en eetgelegenheden. Heel erg gezellig maar in Vietnam moet je geduld hebben want de koffie wordt meestal eerst koud geserveerd daarna met de verkeerde (veel te zoete melk) en daarna pas wat je echt wilt maar je zit er super met een mooi uitzicht over de skytower. De kids maken nog even wat selfies met wat vietnamese schoonheden en daarna wandelen we weer rustig terug naar ons guesthouse.

Op de terugweg komen we nog enkele ratten en kakkerlakken tegen op de stoep naast een vuilniscontainer.

De dames zijn allemaal moe en besluiten naar bed te gaan terwijl Gino en ik nog de laatste energie stoppen in een avondje uit. We bezoeken diverse leuke cafe's/clubs en genieten van de goedkope drankjes. We aanschouwen in een tent hoe een toerist opgelicht wordt door alle dames die werken voor die bar. We tippen hem en dat wordt ons niet in dank afgenomen door het personeel dat ons verzoekt ergens anders te gaan staan. Dat doen we en we gaan dus nog dichterbij die gast staan om hem te helpen, maar uiteindelijk stellen ze het toch op prijs als we de zaak verlaten hahaha. Dus nog eentje in een andere tent dan nog een hamburgertje en dan lekker naar bed.